Niedźwiadek Ślężański – granitowa rzeźba kultowa
„Niedźwiedź” (inna nazwa: „Dzik”) – posąg kultowy powstały prawdopodobnie w okresie lateńskim (około 400–200 roku p.n.e.), w 1903 roku umieszczony na szczycie Ślęży. Posąg związany z kręgiem kultury celtyckiej.
Rzeźba wykonana dość prymitywnie z jasnego granodiorytu biotytowego, tzw. granitu strzeblowskiego, zapewne ślężańskiego, długa na około 148 cm, o szerokości od 47 do 57 cm, wysoka na około 100 cm przedstawia schematycznie przedstawione zwierzę stojące na czterech łapach, zapewne niedźwiedzia lub dzika, z niedźwiedzim ogonem. Pary łap zostały przedstawione jako kolumny. Posąg jest uszkodzony – brak dolnych części łap, a powierzchnia głowy jest zniszczona. Na rzeźbie wyryto dwa znaki: jeden starszy na boku rzeźby (obecnie zatarty) i drugi w postaci ukośnego krzyża na brzuchu, wykonany prawdopodobnie na początku XX wieku.
Obiekt powstał prawdopodobnie w okresie lateńskim, w przedziale czasowym od 200 roku p.n.e. do około 400 roku p.n.e. Rzeźba została odkryta przy drodze w okolicy Strzegomian; prawdopodobnie nie była to pierwotna lokalizacja posągu. Możliwe, że znajdował się w jednym ze świętych kręgów na Ślęży. W czasach nowożytnych była znana co najmniej od XVIII wieku, leżała wówczas na boku. Rzeźba stała się bardziej znana od 1853 roku, kiedy to została już ustawiona pionowo. W 1903 roku posąg przeniesiono na szczyt Ślęży, początkowo w okolice nowego schroniska, następnie w pobliże kościoła Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, gdzie stoi pod jaworem.
Drugi posąg niedźwiedzia w obrębie masywu Ślęży znajduje się poniżej, przy żółtym szlaku prowadzącym z Wieżycy. Został umieszczony w zadaszonej wiacie obok posągu znanego jako Panna z rybą. Możliwe, że tworzył „parę” z rzeźbą znalezioną w Strzegomianach.
Obrys Niedźwiadka Ślężańskiego jest najbardziej rozpoznawalnym znakiem wszystkiego co związane ze Masywem Ślęży. Nawiązania do misia lub jego zarys widnieje w wielu logotypach m. in. w znaku graficznym Ślężańskiego Produktu Lokalnego.
Źródło: wikipedia.pl